Ulubiona płyta the Cure to...

kovaloo76

Witam
Nie będe orginalny i powiem że moim number one jest Disintergration Smile

Mam ją w swoim mp3playerze od 2 lat i nie kasuje:) (jeszcze długo)
Boska jest także Faith...szczególnie po 20 minutowej wersji ze Spodka.. Smile

pozdrawiam

Whispers Cure Carlena

Kummernis

Najczesciej wracam do Seventeen seconds. Chyba dlatego ze najbardziej ja rozumiem. Desintegration to jedna z najlepszych plyt jakie slyszalam, doskonala pod kazdym wzgledem. Chyba najwazniejsze jednak jest to ze calkowicie wywrocila moje pojecie o muzyce i bardzo mocno na mnie wplynela.

s'the figurehead

qr_wishful_thinker

Gość

No tak, niezłe wykonanie. Zaskakujące. Wink

sieka

W sumie mam jakiś koncert na kompie z 1984 i tam grają sporo piosenek z the Top, wychodzą lepiej niż na płycie, ale i tak mnie nie urzekają, mi się ta płyta z studyjnych podoba najmniej.

Kuczi

bezapelacyjnie pornografia. i pierwsze slowa na plycie, wala prosto w pysk i wywlouja przemily dreszczyk prawie za kazdym razem. a najlepsze, ze wiem co mnie zawsze czeka na tej plycie, ale jakos oderwac sie od niej nie da.
dalej chyba buzi, buzi, buzi, dezintegracja, glowka. jej1 wszystkie chyba bym wymienil. i bardzo lubie tez niedoceniana wild mood swing.

ilonka

Pornography. Pierwsza płyta TC, którą dostałam w łapki. Początkowo coś mi w niej nie grało (wybaczcie mi, byłam metalówą). Ale stopniowo, kiedy zaczęłam skaładać całe The Cure w jeden obrazek poprzez Disintegration, Faith, Kiss me (...), Bloodflowers zauważyłam geniusz Pornography. I jeszcze jedno.The Top. Wiem, dziwna, trochę niedograna płyta... ale np. Shake Dog Shake przyciska mnie do ziemi, jak mało co. Albo Empty World.. uuuu.. Rolling Eyes

Kamiru

moja ulubiona to stanowczo "Seventeen Seconds" Very Happy

uwielbiam ją... ma świetny klimat i ani na chwile nie ma prześwitu radości... wszystkie piosenki są mroczne i smutne... nie tak jak "Disintegration", "Wish" czy "Bloodflowers"

Kiurczyński

Nie będę oryginalny i też wybiorę DISINTEGRATION bo to przepiękne melodie, mroczny klimat i trudno mi sobie wyobrazić coś co mogłoby się z tą płytą równać. No, może Bloodflowers, która też mi się bardzo podoba. Zresztą okres trylogii ("Seventeen Seconds", "Faith", Pornography") też ma swój urok i moc, jednak było podać ulubioną więc powtarzam DISINTEGRATION Exclamation

one_hundred_years

Disentegration oczywisćie;) znajduje tu wszystko co najlepsze w kjurach, a potem kocham SS i Pornografie (za Bas!)

Pablo

Ciężką sprawą dla wszystkich fanów jest wybranie ulubionej płyty. A w zasadzie nie tyle jej wybranie, co odrzucenie innych...
Bo powiedziałbym, że "Disintegration", ale zaraz przypomina mi się "Boys Don't Cry" - od której wszystko się zaczęło. Niesamowity, konceptualny album "Faith", a po nim perfekcyjna "Pornography". No i oczywiście "Seventeen Seconds", która to - moim zdaniem - jest nagrana w najbardziej cure'owym stylu. Nie sposób odmówić przebojowości "The Head On The Door". Ponadto różnorodna, ale jakże przemyślana, sensowna i wspaniała "Kiss Me...". I najbardziej niedoceniana, a przecież naprawdę ciekawa i piękna "Wild Mood Swings".
Znalazłoby się miejsce dla każdego z albumów. Skupiając się na temacie mogę powiedzieć, że na chwilę obecną najchętniej sięgam po "Greatest Hits". Ale niebawem przyjdzie jesień i wszystko się zmieni...